De leisite van Babinay werd geopend rond 1884 en is tot op de dag van vandaag de voornaamste zetel van de Onderneming van de Leisteengroeven van Herbeumont.
In het begin van de 20ste eeuw werd de leisite van Babinay verhuurd aan een Duitser die Scherke heette.
In 1909 heeft Léontine Pierlot de leiding overgenomen; van 1920 tot 1938 heeft Auguste Pierlot haar opgevolgd.
Van 1938 tot 1940 werd de productie stopgezet en die hernam van 1940 tot 1941 met de heer Waucquez Alphonse van Brussel als directeur. Hubert Pierlot neemt nadien de opvolging van zijn broer op zich tot de sluiting in 1956.
In die tijd was er een diepe put van honderd meter, gegraven volgens de glooiing en in de muur van de laag.
De ontginning bestond uit een twaalftal ruimtes die verdeeld waren over drie verdiepingen.
De ruimtes waren gemiddeld 30 meter lang op 18 tot 20 meter hoog. De verdiepingen werden van elkaar gescheiden door tussenschotten, vandaar de helling in de laag.
De hellingsgraad van de tussenschotten was sterker en vormde een hoek van 60° met de horizontale lijn. Dat gegeven had gevolgen op de manier van ontginnen in de ruimtes, in die zin dat het deel naast de muur van een andere ruimte ontgonnen werd door een galerij van hetzelfde niveau, terwijl het deel naast de bovenruimte ontgonnen werd door de galerij van de hoger gelegen verdieping, die in het verlengde lag. De ontginbare laag had een bereik van 45 tot 50 meter; in de lengte was het geweten dat een laag ongeveer 200 m lang was.
De steenplaat was gericht naar N-83°-O en had een helling naar Z-43°; Het kon mogelijk geweest zijn dat er een samensmelting was met de stratificatie.
Vanuit dat opzicht zou de richting van de lagen overeenstemmen met de gebladerdheid.
Sinds 1999 was de groeve opnieuw geopend en 2005 was het jaar waarin het resultaat voor de schistgroeve van Herbeumont zichtbaar werd: na zes jaar investering in het blootleggen, in de opleidingen van het personeel en in de ontwikkeling van machines, was dat het eerste jaar dat enkel en alleen gewijd was aan productie.
Toen Benoît Pierlot en Michel Bouvy zich in 1999 stortten op de heropening van de Leisteengroeven van Herbeumont in de provincie Luxemburg, tussen Bertrix en Florenville, geloofde eerlijk gezegd niemand erin dat het een succes zou worden. Integendeel zelfs. De Leisteengroeven waren al 25 jaar gesloten en werden altijd al ondergronds ontgonnen. Er werd dus alleen maar leisteen geproduceerd voor bedekking en bekleding. Maar in de open lucht een siersteen produceren? Dat was volstrekte onzin voor de anciens van de leisteengroeve die vroeger naar beneden hadden geklauterd tussen de “goede leisteen”. Ondanks het feit dat de huizen in de streek gebouwd zijn uit blootgestelde leiblokken, wordt het verband niet gemakkelijk gemaakt tussen leisteen en bouwmateriaal om blokken en muurbekleding te maken. Het is aan de hand van de galerij dat de vakgenoten de kwaliteit van de banken binnen beoordelen, ongelooflijk eigenlijk! Vertrouwend op hun overtuiging en wellicht op een goede dosis argeloosheid, zijn de mannen tegen de mentaliteit en overtuigingen ingegaan en hebben ze de eerste leisteengroeve in open lucht in België geopend.
Eigenlijk heeft de Belgische leisteen geen rechtstreekse concurrent in Europa op het vlak van siersteen. Zijn pyrietgehalte geeft hem een zeer bijzonder uitzicht en hij voelt aangenaam aan, hetgeen hem onderscheidt van Italiaanse, Spaanse en Portugese leisteen. De veelvuldig op de markt verspreide Braziliaanse of Chinese leisteen wordt vooral gebruikt in standaardelementen voor bevloeringen. De leisteen van Herbeumont richt zich vooral op de markt van het maatwerk door zich te onderscheiden vanstandaardwerk dat andere voordelen biedt, maar ook andere nadelen inhoudt, net als alle steensoorten van het land. In markttermen uitgedrukt produceert de groeve vooral voor privé-werk (70%) en doet ze het goed bij overheden (30%). Bijna 75% van de productie wordt gebruikt in de architectuur, 15% in de tuinsector en 10% dient voor stadsvernieuwing. Plaatselijk wordt eerder naar “blauwe” schist gevraagd, terwijl de “bruine” meer in trek is in het buitenland.
Van de 60 arbeiders die er over de vloer gekomen zijn in de voorbije 6 jaar, sinds de heropening in open lucht, werden 10 ervan gekozen en vormen zij het huidige team van de Leisteengroeven van Herbeumont. Zoals bij velen is ook voor ons de opleiding een moeilijke kwestie. Daarom worden de arbeiders bij de Leisteengroeven van Herbeumont ter plaatse opgeleid in de specifieke methodes die gehanteerd worden. De arbeiders werken op een vaste post op hun machines en hebben hun eigen verantwoordelijkheden. De posten zijn als volgt verdeeld: een kraanman voor de ontginning; bij de goederenverplaatsing hebben we een man in een bulldozer die het materiaal naar de zeef brengt en zorgt voor de voorraadvermindering, twee andere mannen zorgen voor de zagen en de bevoorrading van de afgewerkte producten; bij de transformatie werken 3 arbeiders met slijpschijven van 90 en 70 voor grote blokken die in platen geslepen moeten worden; daarnaast werkt een raamzaag alleen … In een ideale situatie zouden 5 bijkomende werkkrachten meer dan welkom zijn maar in afwachting daarvan zet het team zijn werkzaamheden verder. De arbeiders werken altijd op hoogte en onder beschutting. De maximale mechanisatie zorgt voor rendement en vermijdt manuele handelingen en onnodige moeite. Drie gouden regels: alles wat ontgonnen wordt systematisch sorteren, de activiteiten afbakenen en niet mengen om vliegensvlug te kunnen beantwoorden aan de vraag van de markt … Bij wijze van conclusie kunnen we zeggen dat de steengroeve van Herbeumont haar kruissnelheid bereikt heeft: een gamma aan producten, overtuigde en tevreden klanten, bekwaam en gemotiveerd personeel.